Kop en staart
Als je als koploper (recreantenteam 2) van de poule tegen het onderste team van Kratos ’08 XR1 moet spelen, denk je ‘dat wordt een makkie’. Maar niet dus.
In de relatief kleine Tanthof sporthal, de thuisbasis van Kratos, is het sowieso een kakafonie van geluid vanaf vier speelvelden. Het oorverdovend lawaai is hoofdpijnmakend en erg irritant, want het maakt de onderlinge communicatie vrijwel onmogelijk waardoor toch onnodige fouten worden gemaakt. Maar goed, we moesten ermee ‘dealen’. In de eerste set kregen we al snel een voorsprong van 5 á 6 punten. Gezien het zwakspelende team van Kratos hadden we wel met 10 punten verschil voor moeten staan. Op het eind van de set konden we toch wat doortreken in punten, maar het lukte ons niet om ze onder de 10 punten te houden. Eerste set met 12-25 gewonnen.
Tegen een zwakke tegenstander gingen we zelf ook verslappen. Je mag liever tegen een sterk team spelen, want dan speel je beter en meer geconcenteerd. De tweede en derde set winnen we wel ruim, maar het spel is niet goed. De tegenstander maakt makkelijk punten door de bal in één of twee keer terug te spelen. In de vierde set, als we ruim in punten voor staan, gaan we slordig spelen en komt Kratos terug naar 18-18. Ze kregen vleugels en maken we het onszelf onnnodig moeilijk. Ze weten zelfs 19-18 te maken. Maar dan door een goede smash van mijzelf komen we op 19-19. Dat punt hadden we op dat moment nodig. We liepen een paar punten uit en hielden de voorsprong tot het eind: 22-25 winst. De wedstrijd hebben we wel met 0-4 gewonnen, maar het ging moeizaam.
Harry Stijger,
PQV Westland XR2