Leython DC HS3 iets te zwaar

Leython DC uit de voorlopige Top 3 ontving ons in hun sporthal waar die avond op vier velden lekker gebald werd. Om half 8 trad een geroutineerd zestal van PQV aan. Het draaide goed met Frank, Ron, Coen, Ronald, Jan en Remco en de eerste set werd verdiend met 19-25 gewonnen. Never change a winning team bleek daarna echter een pijnlijk ware wijsheid. Lennart en Peter kwamen erin en ook bij de tegenstander werd er gewisseld. De wedstrijd kantelde en de tweede set ging vrij gemakkelijk naar de thuisploeg met 25-17.

In de derde set herpakten we ons goed na toch een ruime achterstand. Het werd 21-21 en het kon alle kanten op. Het werd echter 23-21 en met een gelukkige 24-21 liepen we toch weer achter de feiten aan. We verloren met 25-22. De servicedruk van vooral de ervaren spelverdeler met nummer 9 bleek killing. Ook in de vierde set kwamen we daar maar moeilijk onderuit. Op momenten speelden we goede rally’s en werd er hard gewerkt, maar de pass kwam te vaak niet. En als de pass kwam was het vervolg ook niet altijd even sterk en overtuigend. Ook de vierde set was dus met 25-13 gemakkelijk voor Leython.

Waarschijnlijk waren ze die avond een maatje te groot, maar qua wisselbeleid en mentaal hebben we zelf ook een en ander laten liggen. In de kantine toch gewoon die kampioensschaal besteld, die Leienaren, volgens Jochem Myjer, ‘de bruine fruitschaal’ noemen. De snacks en friet met pindasaus (!) smaakten er niet minder om. Op naar de volgende wedstrijd en als we dan wat sneller naar de grond gaan dan de blaadjes die deze herfstvakantie van de boom vallen komt het helemaal goed.

Lennart