Verslag Heren 2 tegen Monza HS3 (vrijdag 22 november)

Al voor de aanvang van onze Westlandse derby was het een memorabele avond. De nieuwe hoofdsponsor Data Giants was met twee directeuren afgereisd naar de thuisbasis in De Lier. Na de woorden van welkom en dank van onze voorzitter Ferdy van Geest was er tijd voor een bakkie en een prachtige taart van sponsor Bakkerij Van Delft. 

Een avond volleybal kan heilzaam zijn om de zorgen te parkeren en de emoties eruit te slaan. En zo’n avond mocht het worden, want zowel Dames 1 als Heren 1 en Heren 2 mochten als winnaars het veld aflopen en een mooi visitekaartje aan de sponsoren afgeven. De sponsoren zijn in ieder geval al vastgelegd voor het oliebollentoernooi begin januari. Fijn dat Ferdy, Erik en Robert van Geest erbij waren na toch een turbulente week waarin vader Dick van Heren 3 plotseling in het ziekenhuis werd opgenomen. Gelukkig was de situatie niet meer kritiek, maar de schrik en zorgen zaten er nog goed in. Van deze plaats van harte beterschap en zegen toegewenst Dick!

De uitkomst was al te lezen, maar de weg naar de overwinning was achter geen gemakkelijke. Terwijl scheidsrechter Amy S. nog bezig was om die laatste punten met Dames 1 binnen te halen – wat stond ze lekker te passen trouwens! – begonnen wij met onze warming-up. De teamfoto was gemaakt met Jeroen, nu nog als coach, en Gerardo als kersverse kracht in ons midden. Ook Coen paste er met zijn hele ego (‘eigen woorden van Coen') op, maar liep daarna wel gelijk over naar Heren 1 om daar de personele problemen te settelen. En dat deed hij dus naar behoren, getuige de overwinning waar Heren 1 vast zelf wat woorden aan zal wijden.

Maar goed, de warming-up dus die weer lekker liep met die groene truien en polo’s. Voor mij veel onbekende gezichten aan de overkant, maar voor Steyn was deze wedstrijd de eerste van het prestige tweeluik met de schoonfamilie. De psychologische oorlogsvoering was al het weekend op een verjaardag begonnen en Steyn was er op gebrand om de overwinning binnen te slepen. Amy was gearriveerd, wij waren warm en Gerardo en Jeroen namen plaats op de bank. Het fluitsignaal klonk en in het begin ging het gelijk op. Het was even aftasten, maar in ieder geval zat ik er nu wel blokkend gelijk lekker in. Na de helft kantelde het spelbeeld en begonnen de Heren 2 motor wat te sputteren. We kwamen zelfs 18-23 achter. Met een geweldige serie, vechtlust en druk keerden we dit echter om tot 25-23! Wow! Dit voelde zo lekker en heerlijk dat eerste punt in de pocket. Zagen jullie dat Data Giants?! Op basis van de cijfers bijna afgeschreven voor de set, maar met echte men-taliteit de boel op de juiste manier gereset.

In de tweede set namen wij de flow mee en was Monza mentaal nog geknakt. Het werd zo’n heerlijke smooth set zonder een vuiltje aan de lucht. Ook Gerardo mocht bij een veilige voorsprong zijn eerste punten meepakken. Hoewel we van mening waren dat Gerardo beter in de passing erin had kunnen komen, maakte hij al snel een prachtige aanval af met een leep balletje over het blok heen, precies in het middengat. Met 25-13 konden we de tweede set afvinken.

Hoewel we in de pauze er alles aan deden om de focus vast te houden en we waarschuwden om niet te verslappen, was dit precies wat er gebeurde. We liepen al vrij snel achter de harde feiten aan en de teller van Monza ging sneller dan wij. En waar het dan aan ligt? Waarschijnlijk toch weer dat mentale dingetje. Wij zakken wat in en de tegenstander speelt alles of niks. Hoe dan ook er stond 18-25 op het bord. Uiteraard geen man overboord, maar gewoon zonde.

De vierde set herpakten we ons echter niet. Jeroen en Gerardo wisten niet wat er gebeurde. Ondanks een tijdige time-out stond het toch echt gewoon 4-14. Daarna ging het gelijk op, maar van inlopen was er helaas geen sprake. De passing liep best aardig, maar de aanval was te eenzijdig en kreeg de bal niet lekker op de grond. Het gevolg was wederom een set die werd ingeleverd en wel met 16-25. Het zal toch niet?! De sponsoren waren de zaal al uit, maar wij hadden nog een belangrijke taak: winnen!

In de vijfde set herpakten we ons. Met servicedruk en lekkere middenaanval van mezelf en afgedwongen fouten bij de tegenstander werd het 6-2, maar toch ook weer 8-5. Het was zeker nog niet gelopen en we moesten het koppie er goed bij houden. Met solide punten en Monza dat ging overcompenseren, balden we gecontroleerd naar de overwinning. Een keurige 15-10 gaf een mooie plottwist de goede kant op en de derde thuisoverwinning van die avond was een feit. Voer die data maar lekker in dat DWF! Volgende week het grote broertje van Monza dat samen met Netwerk soeverein aan de leiding gaat.

Het zou lekker zijn als we volgende week uit in Monza wat punten kunnen kapen. In de kantine hadden we in ieder geval alvast een heerlijke voorsmaak. En Coen heeft alvast geproefd aan het hogere niveau. Nu wij als team ook nog en dan kunnen we Steyn wellicht een pijnlijke nederlaag besparen. Nog even trainen…

Lennart